12 Mayıs 2009

Çocukluk İşte


Çocukluğum çok mutlu geçti,
Anne ,Baba iş dolasıyla ilgisizdi ama,
hiçbirşeyimizide eksik etmezlerdi
sokakta arkadaşlarla akşam ederdik
ne dert, ne gam
sadece oyun ,sadece eğlenmek
Bütün dertlerden,bütün geçim sıkıntısından bi haber
sınırsızca oynak..
yani çocuk olmak
Ama hep bir büyüme hevesim vardı
büyüme hevesim vardı ama hiç evlenme ,
beyaz gelinlik giyme hayallerim yok tu
en pembesinden sadece büyümekti
Bir gün yine dışarda arkadaşlarla oyun oynuyoruz
evimizin karşısında yarım kalmış hayallerim gibi bir inşaat vardı
sonra o inşaat tamamlandı yıllar sonra ama benim hayallerim öylece yarım kaldı
inşşatın pirketleri de duruyodu merdivenlerinde duvar yaptık arkası boşluk
kızkardeşim geldi oyuna dahil oldu evcilik oynuyoruz diğer pirketleride buzdalabı yapmıştık :))
kızkardeşim arkasına yaslandı ve aşağı uçtu
o korkuyla kardeşimi kan revan içinde yerde bırakıp evimize pekte yakın olmayan parka kaçtık
sonra kim buldu noldu Annem kızdımı hatırlamıyorum:))
Ama çok güzeldi.....
Bir daha hiç dönemiyceğim güzelliklerdi!

6 yorum:

öykü dedi ki...

Sevgılı Kumsal cok samımı seker tadında bı cocukluk anısı bu..
kendınıze yaptıgınız ev buzdolabınız..
sonra kırılan parcalanan brıketler :))
ınsanın boyle guzel anıları olması bıle sanstır cocuklugna daır..

Kumsal dedi ki...

tek kırılan pirketler olsa
Öykü
kızkardeşiminde kafası gözü kırıldı parçalandı
ama biz o inşaatan vazgeçmedik
neler yaşadık neler

chatlaq dedi ki...

Kız kardeşine çok üzüldüm
hahayyy..
yerinde olmak istemezdim:)))))

tasarım mekani dedi ki...

Bazen anilarin canlanmasi cok tatli oluyor.. slmlar, medinem

şirinem dedi ki...

:) çok şeker bir anı ama kardeşin için sanırım farklı bir anıdır.Çocukluk işte bırakıp kaçmak yerine eve haber vermek gerekirken parka gidip olacakları beklemek :))

Hayalbemol dedi ki...

Çocuk, en saf dokunuşları hayatımızın.
Çok gerilere gittim bir an.