22 Mayıs 2009

Pişmanlık



Genç kadın hamile kalınca hep yakarış halindeydi..
Karnında ki bebek ölsün diye Allah'a hergün yakarıp dururdu,Neolur bebek ölsün içimde doğmasın.Bebek ölmese eğer ben öleyim doğum masasında.Doğum zamanı gelmişti ama bebek bir türlü doğmuyordu anne adayında ise tarifsiz sancılar ve acılar ,suni serumlar hak getire nafile,iki gün geceli gündüzlü dayanılmaz acılar çekmişti uyumak ne mümkündü.Doktorlar son çare sezaryana karar verdiler bebek ölmek üzereydi çünkü.Sonuç annede bebekte sağlamdı taki onuncu güne kadar ogün annenin ayağı önce hafiften (şimdi geçer burkumuşumdur diye geçirdi içinden)saatler ilerledikçedeacısı büyümüş tarifsiz ıstıraplar çekmeye başlamış.Sabaha kadar acıdan ağlamıştı,sabah olunca hasteneye gittiler.
Annenin vücudu doğumu kaldıramamıştı,
Doktor;şükür etmelesin bu kötünün en iyisi deli olabilrdin demişti.
Ayağı iyleşmiş bebek iki yaşına gelmişti.
birgün birden bir düşünceye daldı.o anda farkına vardı
Bu o'na Allah tarafından verilmiş bir cezaydı.
Bebek ve kendi için ölüm duaları yaparken sadece sakatlanmıştı
Bu bir ceza ve cezanın ilkiydi
İyi dualı Yaradan mükafatlandırıyor
Kötü dualarıda böyle cezalandırıyordu
Hemde ilkini aratacak kadar başka cezalar vererek
O mahsum bebeğe o küçüçük omzuzlarına ne yük yüklemişlerdi.
Tek sucu yanlış anneye sahip olmaktı......

16 yorum:

şirinem dedi ki...

çok duygusal acıklı bir hikaye yazıkki bu şekilde çocuk sahibi olmak istemeyen anneler çoğunlukta bazıları olsun diye yalvarırken kimileride ellerindeki güzelliğin değerini bilmiyor

Kumsal dedi ki...

Şirinem haklısın
Tüp bebek peşinde koşanlar var
olmuyor diye hayatını zindan eden eşler var
ama birde böylesi var
son pişmanlık kar getirmiyor

Kadina Dair dedi ki...

hayat işte bazıları çocuğum olsun diye tedavi görür paralar döker bazıları da ellerindeki kıymetin farkına varmazlar. bu gibi insanların çocukları da ya sokakta serseri olur ya da terörist olurlar. bazıları da çocuk yurtlarına gönderilir.

Kumsal dedi ki...

Desperately!
büyükler keyfinde
burda olan mahsumlara oluyor
adaletsiz dünya..

Kadina Dair dedi ki...

evet malesef öyle:(

Kumsal dedi ki...

:(

Adsız dedi ki...

Sanırım bu sorunun en güzel çözümü anne ve baba kavramlarının olmadığı, tüm doğan çocukların mevcut toplumun çocukları olarak kabul edildiği ve ayrım gözetmeksizin eşit şartlar altında yetiştirildiği bir uygarlık yaratabilmekten geçiyor. Bu fikri ilk olarak antik yunanda bir düşünür ortaya atmıştı sanırım. Fakat ismi aklıma gelmedi şimdi.

Bu toplum yapısına, sahip olduğumuz düşünceler ile baktığımızda bize çok saçma veya ters görünebilir. Ama çocuklar açısından düşünüldüğünde oldukça eşitlikçi ve sorunsuz bir yapının ortaya çıkması mümkün. Böylece ne kısır olan veya çocuk yapmakta zorlanan aileler üzülür, ne çocuk istemediği halde hamile kalanlar, nede çocuğuna bakamayacak olanlar. Kimse kendi çocuğuna sahip olmayacağı için halk doğum yapmakta isteksizleşebilir ama buda bir kuralla yani her çiftin en az bir çocuk yapması yasası ile engellenebilir. Hatta belli dönemlerde doğumlar ertelenerek nufüsun artması ve kaynakların aşırı kullanılmasıda engellenebilir. İyi matematikçiler lazım vesselam.

Alakasız oldu ise gevezeliğimi mazur görmenizi rica ederim...

mehbup dedi ki...

Çok üzücü..Annelik duygularını geç anlamış..Çevremizde o kadar çok ki annelik duygularını tatmak isteyen..Bazılarıda elindekini kıymetini bilmezler..Her zaman şunu demek lazım,hakkıma hangisi hayırlısı ise o olsun.Böyle dua edilmelidir..İnsan bazen gaflete düşüyor diyeyim..
:(((

absalom dedi ki...

kumsal gerçek bir hikaye mi bu?

Kumsal dedi ki...

Deniz!
olurmu öyle şey,
gayet alakalı bir yorum

Mehbup!birde kadınlar için annelik duygusu doğuştan var derler
öyleyse bune şimdi?

Absalom!evet malesef doğru
ve anlatmadığım yada yazmadığım desem daha doğru olur çok şey var ama uzun yazı sevmediğim için yazmadım
uzun yazıları eleştirip sonra aynısını benim yapmam nakadar doğru olur değilmi?bu olayın özetiydi..

Adsız dedi ki...

varmı böyle birşey ya anne olunca daha ilginç geliyor böyle hikayeler..

günaydın kumsalcım

Kumsal dedi ki...

Günaydın Asya!
var daha neleri var bir bilsen
şimdi o çucuk sevgisizliktren yanlış seçimlere yol alıcak
bu kaçınılmaz son

Hayalbemol dedi ki...

Dualarımızın içinde bile beddualara yer var.
Şükretmek, elindekilerle yetinmek, hayattan zevk almak...
İşte bunlar varken, aklımız bu olumlu düşünceleri kurgulamayı becerebilirken, beceriksizlik yapıyoruz.
Biz kötüyü çok seviyoruz, iyiyi geride bırakarak.

Kumsal dedi ki...

Hayalbemol
ne güzel örneklendirmişsin olumsuzlukları

Adsız dedi ki...

okuyunca bile tüylerim diken diken oldu. son söz var ya:
O mahsum bebeğe o küçüçük omuzlarına ne yük yüklemişlerdi.
Tek sucu yanlış anneye sahip olmaktı......
işte annelik duygusun bilmeyen bir annenin çocuğuna bir ömür boyu yüklediği acı...

düşünüyorumda insanlar çocuk sahibi olmak için neler yapıyorlar. Bu anne ise ölmesi için dua etmiş.

:(((((((((((((((

UÇURTMA;) dedi ki...

üzücü bir paylaşım ama malesef böyle anne ve babalar var ne yazık ki, yavru onların günahlarını taşıyor yıllarca..